تمنای دوست اندر این ظلمت سرا ای مهر نورانی بیا از چه غیبت برون ای ما

اندر این ظلمت سرا ای مهر نورانی بیا                               از چه غیبت برون ای ماه کنعانی بیا

تو ولی الهی اندر ما سوی الله غیر تو                         نیست سامانی به این افسرده سامانی بیا

روزگار ما شده از شام ظلمانی بَتر                                       از فراق روی تو ای صبح نورانی بیا

ای شهنشه تا به کی می گردی اندر کوه و دشت             خود تو حال این رعیت خوب می دانی بیا

ما ز پا افتادگان را بهر حق شو دستگیر                                  در دل شب ای فروغ شام ظلمانی بیا

در زمینی یا به معراجی نمی دانیم ما                          امت سرگشته را ای احمد ثانی بیا

                                    از دعا کاری نیاید تا نگردد مستجاب